post

خوشامد

ورود شما دوست عزیز به وبگاه شخصی این بنده حقیر را به یاری ضربه های روی یک صفحه کلید و چشمک زدن پیکسل های نمایشگر های مدرن امروزی و از بستر صفر و یک های شبکه های به هم تنیده ارتباطی فضای مجازی (!) به گرمی خوشامد می گویم. البته امیدوارم بتوان یک خوشامد گرم واقعی را به کمک این بستر مجازی ابراز نمود که اگر با فناوری کنونی به چنین خواسته ای هم نتوان رسید، امیدواریم به مدد رشد این فناوری در آینده نزدیک شاهد فراهم شدن چنین فضاهای ارتباطی در این بستر باشیم.این وبگاه محلی است که بنده حقیر در آن سعی می کنم فعالیت های خودم را در عرصه های مختلف معرفی و عرضه کنم وامیدوارم بتوانم از نظرات و توصیه های شما دوستان گرامی استفاده کنم تا بتوانم در حد بضاعتم به عنوان یک جوان ایرانی در این فضا فعالیت داشته باشم و به کمک شما دوستان عزیز و در کنار یکدیگر روز به روز از کاستی های یکدیگر بکاهیم و بر کمالات همدیگر بیافزاییم تا به ساختن خود بتوانیم ایرانمان را بهتر از قبل بسازیم.

در همین صفحه نخست وبگاه عرض می کنم که بنده حقیر کوچکتر از همه شما بزرگواران هستم و بسیار مشتاق یادگیری مهارت های مختلف زندگی از شما عزیزان هستم. نباید راه اندازی چنین وبگاه هایی حمل بر خود ستایی صاحب وبگاه شود، بلکه هدف حضور در فضای سایبری و استفاده از مزایای این محیط برای ایجاد فضاهای تعالی و رشد علمی و معنوی در راستای نشر افکار، نوشته و آثار مختلف و استفاده از نظرات عزیزان برای رفع نواقص و کاستی ها است. درحقیقت فضای سایبری می تواند محیطی را فراهم سازد که فارغ از دغدغه مسافت بین انسان ها و محدودیت های فیزیکی بتوان نظرات، افکار، ابهامات و سوالات خود را مطرح کنیم و در محیطی مناسب و فضایی دوستانه با مشورت و مطرح کردن نظرات و توصیه های مناسب زمینه ساز تعالی یکدگیر شویم.و در آخر اولین پست وبگاه این بنده حقیر من باب حسن ختام کلامی گرانبها از امام صادق(ع):

« در طلب‌ علم‌ باشید، و با فراگرفتن‌ آن‌ خود را أیضا با حِلْم‌ و وقار زینت‌ کنید! »

« تواضع‌ کنید نسبت‌ به‌ شاگردانتان‌، و تواضع‌ کنید نسبت‌ به‌ معلِّمانتان‌! و نبوده‌ باشید علمای‌ متکّبر مستکبر جبّار خودخواه‌، تا باطل‌ شما غلبه‌ کند و حقّ را از شما بزداید!»

امام‌(ع) اقتصار بر ترغیب‌ و تحریض‌ بر علم‌ ننموده‌ است‌ بلکه‌ تشویق‌ فرموده‌ تا خود را به‌ صفت‌ حلم‌ و وقار زینت‌ بخشید و حقّاً چه‌ نصیحت‌ دقیقی‌ است‌، و چه‌ تعلیم‌ عالی‌ مرتبه‌ای‌! زیرا علم‌ تا مقرون‌ با فروتنی‌ نبوده‌ باشد نه‌ به‌ خود انسان‌ و نه‌ به‌ مردم‌ سودی‌ نمی‌بخشد. و در آن‌ صورت‌ مردم‌ از صاحب‌ تکبّر متنفّر می‌گردند؛ آنگاه‌ جبروتیّت‌ نفس‌، آن‌ مقدار حقّی‌ را که‌ با انسان‌ است‌ از میان‌ می‌برد.

به امید پیشرفت همه انسان ها و فتح قله های رسالت بشر به دست تک تک ما.

ارادتمند شما م. مهدی احمدیان